Website is weer actief.

Hoofdstuk 11

 

Hoofdstuk 12

 

Enige minuten sta ik te wachten en begin eraan te twijfelen of het geklop gehoord is. Net als ik opnieuw wil gaan kloppen hoor ik de stem van Sam.

“Op je knieën en kruipend binnenkomen.”

Als door een bliksemstraal geraakt zak ik snel door mijn knieën, gelijktijdig druk ik de klink naar beneden waardoor de deur ook langzaam open gaat. Voorzichtig kruip ik over de drempel en sluit met mijn hand de deur. Met mijn hoofd naar beneden kruip ik richting de bank.

“Op het kleed,” het volgende commando, nog voor ik bij de bank ben.

Zonder dralen kruip ik verder en schuif op het kleed wachtend op het volgende commando. Eerlijk is eerlijk, Sam is enorm dominant naar mij. Er is nog geen seconde in mijn gedachten geweest om niet te doen wat hij zegt. Normaal zou ik met vertwijfeling naar Meesteres hebben gekeken. Maar nu, nee, Sam is gelijk aan Meesteres, al zal ik Meesteres Haar opdrachten boven die van Sam stellen. Als een hond sta ik naar buiten te kijken, maar een commando komt niet Meesteres en Sam zijn gewoon verder aan het praten, ik wil niet luisteren maar er komen toch flarden van het gesprek bij mij binnen.  Dan hoor ik dat Sam opstaat en naar mij toe loopt, zijn harde zolen en hakken komen hard op het parket neer, of klinkt het harder door mijn onderdanigheid. Dan voel ik ineens de hand van Sam rond mijn ballen en knijpt ze bijna tot moes, tranen schieten in mijn ogen en ik tracht mij stil te houden. Toch komt er een zacht gekreun uit mijn keel maar ik houd mijn lippen stijf op elkaar evenals mijn oogleden alleen laten deze de tranen wel door. Dan na wat voor mij uren duurde verslapt de greep langzaam en laat Sam mijn ballen los. Een teug zuurstof loopt mijn longen binnen en nog voordat ik kan uitademen slaat Sam hard tegen mijn zak. Nu houd ik mij niet meer stil en een harde kreun ontsnapt mijn lippen.

“Wij zijn vanmiddag terwijl jij heerlijk lag te slapen wat boodschappen wezen doen en hebben een heel mooi cadeau gekocht,” hoor ik Meesteres zeggen.

“Het ligt al uitgepakt voor je op de tafel, ga maar kijken. Je mag nu gaan staan en je cadeau bekijken.”

“Dank U wel Meesteres,” fluister ik en sta op van het kleed.

Sam blijft staan en ik durf hem niet aan te kijken, met gebogen hoofd loop ik naar de tafel en zie daar op de tafel een rvs collar, een witte blouse, een schots geruite rok in de kleuren zwart met rood, witte kniekousen en zwarte sneakers met een rood stiksel.

“Dank U wel Meesteres, dank U wel Sam,” klink ik oprecht.

“Straks gaan wij uit eten en wij willen dat jij er netjes bijloopt, pak de collar en bied die je Meesteres aan,” hoor ik Sam zeggen.

De collar pak ik met beide handen op en draag deze met eerbied naar Meesteres en ga voor Haar op mijn knieën zitten en bied de collar met gebogen hoofd aan.

“Dank je wel knaapje. Deze collar zal jij de rest van je leven dragen. Zoals je ziet bestaat deze collar uit een scharnierpunt en geïntegreerd slot, als deze omgaat, kan hij alleen af als hij wordt doorgezaagd. Met deze collar zal jij de rest van je leven als slaaf, cuck en dienaar zijn in de breedste zin des woords. Altijd zal je Mij en Sam gehoorzamen. Je baan heb ik opgezegd, je gaat alleen het huis uit wanneer Wij dat willen en contact met anderen heb jij ook alleen wanneer Wij dat willen. Verder zal je binnenhuis naakt blijven en buiten de kleding die Wij willen,” besluit Meesteres.

Nu voel ik de collar om mijn nek schuiven en een korte metaalachtige klik sluit de collar definitief.

“Dank U wel Meesteres,” spreek ik met tranen van geluk.

Ik buig voorover en kus Haar voeten.

“Je maakt mij gelukkig, knaapje,” hoor ik Meesteres met liefde in Haar stem zeggen.

“Nu mag je Sam bedanken.”

Draaiend op mijn knieën kruip ik naar Sam, en dank hem door ook zijn voeten te kussen.

“Dank U wel Sam,” klinkt het heel gelukkig uit mijn mond.

“Goed zo knaapje, ga je nu maar aankleden.”

Tot aan de tafel kruip ik verder en sta daar op. Als eerste pak ik de kousen die tot aan mijn knieën reiken, nu zie ik pas de rood met zwarte kwastjes. Vervolgens pak ik de blouse en trek deze aan, hierna trek ik de rok en schoenen aan. Heel gelukkig in deze mooie kleding laat ik mij bewonderen door Meesteres en Sam.

“Prachtig zie je eruit, knaapje,” lacht Meesteres en Sam beaamt het direct.

“Til je rok eens op,” zegt Sam. 

Zonder één moment te wachten til ik de rok op en laat de opgesloten lul zien aan Sam.

“Geniet er maar van dat die nog lekker in de vrije lucht hangt, in de toekomst zal jij een Latowski of een soortgelijke kuisheidsgordel dragen. Dan zie en voel jij helemaal niet meer dat je een lul en ballen hebt, tenzij…..” 

Weer voel ik de hand van Sam om mijn ballen gaan en genadeloos deze samen knijpen. 

“Ja Sam, ik begrijp U.”

“Goed zo, pak de jassen maar dan kunnen we gelijk gaan.”

Gelijk draai ik mij om en loop naar de gang om de jas van Meesteres en Sam te pakken, ook mijn eigen jas pak ik gelijk mee.

“Nee, pak jij maar een handdoekje om op te gaan zitten slet,” zegt Sam.

Dit is de eerste keer dat ik buiten kom in slaven kleding, althans in ons dorp.  Het is een klein dorp waar iedereen elkaar kent. Aangezien Meesteres iemand in “vertrouwen” had genomen en vertelt dat W/wij van BDSM houden was het als een lopend vuurtje door het dorp gegaan en worden W/wij gemeden als de pest.

“Zo, nu kunnen wij rustig genieten van O/ons leven zonder dat iedereen zich er mee bemoeit,” had Meesteres mij medegedeeld na het ¨vertrouwensgesprek¨. 

Het straatje waaraan W/wij wonen, ligt aan de rand van het dorp, is doodlopend en is het laatste huis van de rij. De voordeur zit aan de voorzijde maar de oprit loopt langs het huis door naar de garage welke ook een verbinding heeft met de hal, zodat je niet per se naar buiten hoeft om in de garage te komen. Aangezien Sam zijn auto aan de straat heeft staan en ik de autosleutel aangereikt krijg, moet ik wel via de voordeur de straat op om de beide achterportieren te openen. Vervolgens stap ik in en wacht geduldig in de auto. De autotelefoon gaat over en automatisch komt de verbinding tot stand.

“Uit die auto en snel en naast het portier gaan staan, wat denk je wel. Zeker op je luie reet gaan wachten tot Wij ingestapt zijn. Ben je helemaal van Godfried Bomans los,” hoor ik door de luidspreker.

Ontdaan door deze woorden en grote blunder van mij stap ik gelijk uit en ga, zichtbaar voor de buren naast het achterportier staan. De buurjongen kijkt naar buiten en ziet mij staan, hij wijst met één vinger naar zijn voorhoofd en begint mij uit te lachen. Nou ja, denk ik, nu maakt het ook niets meer uit verbergen hoef ik mij al helemaal niet meer. Enige minuten later komen Meesteres en Sam naar buiten. Meesteres stapt in bij de opengehouden portier, snel sluit ik de deur om ook de deur van Sam te sluiten om vervolgens bij de bestuurdersportier te vragen of ik in moet stappen. Een korte knik van Meesteres is enige wat ik zie en stapte daarom in. Start de auto en draai op de oprit. Aan het eind van de straat moet ik linksaf het dorp in om bij de bank te stoppen. Het bankpasje van Sam krijg ik op mijn schoot gegooid.

“Honderd euro, vijf, vier, nul, negen,” klinkt het kort. 

Even wacht ik op een passerende auto en stap uit om de straat over te steken naar de pinautomaat. Met het geld en de pinpas in mijn hand loop ik terug naar de auto en overhandig alles bij het portier van Sam die het raam had opengedraaid.

“Til je rok weer eens op,” hoor ik Meesteres zeggen. 

Om mij heen kijkend doe ik wat mij opgedragen word en laat mijn opgesloten lul zien. Sam kan het niet nalaten om zijn hand uit het raam te steken en tegen mijn zak te slaan. Door deze onverwachte slag sla ik dubbel en stoot een flinke kreun uit.

“Stap maar weer in,” lacht Sam.

Met mijn gevoelige ballen stap ik achter het stuur op het handdoekje, doe weer mijn gordel om, kijk in de zijspiegel en zie dat ik weg kan rijden. Voorzichtig laat ik de koppeling opkomen en trap beheerst het gas in. De directe eindbestemming krijg ik niet te horen maar tijdens de rit hoor ik welke kant ik uit moet. Als een volleerd chauffeur zit ik stil op de stoel en rij zonder horten en stoten over de weg. Meesteres en Sam zitten, zo zie ik in de binnenspiegel, regelmatig te kussen en elkaar intiem te betasten.

“Bij de rotonde rechtsaf en gelijk de parkeerplaats op.”

“Ja Sam.”

Nadat ik de auto geparkeerd heb stap ik snel uit en open het portier van Sam en nadat hij uitgestapt is sluit ik het portier en herhaal hetzelfde bij het portier van Meesteres. Volgzaam loop ik achter Meesteres en Sam aan die gearmd naar de voordeur van het restaurant lopen. 

Binnen aangekomen vraagt Sam een tafeltje voor drie personen bij de open haard. Er worden drankjes besteld en ik krijg een glas water. Iets anders had ik ook niet verwacht, verder is mijn maaltijd ook zeer karig. Een kopje bouillon, stokbrood met olijfolie en peper en zout en als dessert een appel. Tevens gaat mijn zitcomfort sterk achteruit. Meesteres heeft namelijk om de kroonkurken gevraagd van de te openen frisdrankflesjes en de ober brengt die steeds netjes en legt deze als kroontjes op mijn stoel. Steeds til ik mijn rokje op en ga weer zitten. De ober heeft er in het begin vreemd naar gekeken maar nu begint hij het ook wel leuk te vinden. Steeds kijkt hij ook naar mijn billen waarin de kroonkurken strak in het vlees drukken.

“Ober heeft U misschien nog groene ongekookte erwten?” vraagt Sam samenzweerderig.

“Ik ga dit direct aan de kok vragen, Meneer,” en weg is de ober. 

Even later komt hij terug met een schaaltje rauwe maïs en het excuus dat er geen erwten wijn maar wel iets vergelijkbaars. Sam neemt hier genoegen mee en commandeert dat ik mijn schoenen uit moet doen en deze aan de ober moet geven.

“Hoeveel maïskorrels vind jij dat er in elke schoen moet, beste ober?” vraagt Sam vriendelijk.

“Maar per 10 maïskorrels stop jij er één in je eigen schoen.”

De ober denkt even na en denkt slim te zijn door negen te zeggen.

“Stop er dan maar negen in elke schoen en geef de schoenen dan maar weer aan Ons slaafje.”

De ober telt twee keer negen maïskorrels af en geeft de schoenen aan mij.

“Aantrekken, knaapje.”

“Ja, Sam,” antwoord ik.

Ik sta op van de stoel om de schoenen aan te trekken en de veters dicht te maken.

“En jij beste ober mag één maïskorrel in je schoen stoppen, want negen en negen is achttien, dus dat is meer dan tien,” zegt Sam met een grote glimlach op zijn gezicht.

De ober kijkt Sam met een belazerde blik aan.

“Hij mag eruit als wij om de rekening vragen en dat gebeurt dan hier aan de tafel, begrepen? Het is toch zo dat jij het aantal maïskorrels mocht bepalen? Had jij vijf in de ene schoen en vier in de andere schoen gezegd was er niets aan de hand geweest. Dus, ….. nu, ….. één maïskorrel, afspraak is afspraak,” zegt Sam enigszins geïrriteerd.

Voorzichtig pakt de ober één maïskorrel en stopt die aan de binnenzijde van zijn voet in zijn schoen. Al snel rolt de maïskorrel onder zijn wreef door en voelt hij die korrel drukken met elke stap die hij zet. Nadat Meesteres en Sam genoten hadden van een Franse uiensoep, saté van de haas en een kopje koffie na, besluiten Meesteres en Sam dat ik maar naar het toilet moet gaan. Voorzichtig sta ik op, de maïskorrels voel ik steken in mijn voetzolen en de kroonkurken blijven aan mijn kont hangen, Langzaam loop ik naar de toiletten om daar te gaan plassen. Tijdens het lopen valt de ene na de andere kroonkurk van mijn kont en afgezien van mijn kleding krijg ik nu wel heel veel aandacht van de overige restaurantgasten. Bij het toilet aangekomen til ik mijn rok op om boven een urinoir te gaan plassen, na eerst een beetje geilvocht te hebben gedruppeld komt de grote plas, o wat was dat lekker, afgezien van de pijn in mijn voeten. Nadat ik mijn rok weer heb laten zakken komt Sam binnen en duwt mij het invaliden toilet in. Hij duwt mij voorover zodat ik met mijn handen op de wc moet leunen.

“Sodeju, wat ben ik geil van die rosé,” bijt Sam mij toe.

Zijn gulp hoor ik opengaan en even later voel ik zijn dikke eikel tegen mijn slettekont drukken. Sam stoot gelijk zijn lul naar binnen en het duurt ook niet lang voor hij klaarkomt. Gelijk pakt hij mij bij mijn haar om mijn gezicht in zijn kruis te drukken zodat ik zijn lul kan schoon likken. Amper heb ik Zijn lul schoon of hij draait zich om doet zijn gulp omhoog en loopt weg. Met het zaad van Sam rond mijn mond pak ik wat wc papier om het zaad wat uit mijn kont druipt af te vegen. Even later verlaat ik strompelend het toilet en loop naar de tafel waar ik de ober zijn rechterschoen uit zie doen en de maïskorrel op tafel legt. Sam geeft een ruime fooi en bedankt de ober voor zijn goede zorgen. Achter Meesteres en Sam aan loop ik mee naar de auto. Netjes houd ik de portieren open en sluit deze, waarna ik de thuisreis begin.  

 

 

Inhoudsopgave of Hoofdstuk 13